Tanışma !!!!

 Kaç yaşındaydım, bilmiyorum ki

İlk ne zaman bilir insan kendini

İşte o zamanlar…

Nefes almaya korkarak yaşadığım zamanlar

Birdenbire gördüm onu

Önce bir çift menekşe göz,sonra altın ışıklar saçan saçlarını

En güzeli gülümsemesi miydi, karar veremedim.

Sanki sevilebilirmişim gibi bakıyordu.

Ama hayır

Kötüydüm ki ben çirkindim.

Nasıl sevilebilirdim ?

Varoluşum utanç kaynağıydı.

Hem annemin dediği gibi, “kız”dım ben

İnsanlardan uzak durmalıydım

Yoksa tecavüze uğrayabilirdim.

Tecavüz neydi ki, bilmezdim

Ama korkunç bir şey olmalıydı

Menekşe gözler,hala bana bakıyordu.

Ben korkuyordum.

Hem o kadar güzeldi ki

Bana bakıyor olması imkansızdı.

Annem uyuyordu

Ben nefes almaya korkuyordum

Güzel kadın içeri girdi.

Melek mi acaba ?

Etrafında yıldızlar dans ediyor

Sanki o gülümseyince dünya pembeye dönüyor

Kokusu beni sarıp sarmalarken

Sanki karanlık benden uzaklaşıyor

Geldi, yanıma oturdu.

O da döver mi acaba beni?

Kalbim çok hızlı atıyor

Sanki yüreğimdeki fırtınalar dağılıyor

Çok mutlu şeyler öncesi de korkmaz mıyız?

Öyle bir his…

Bir ses,ışık saçan,billur gibi,müzik mi desem

Ruhumu sardı

“Merhaba” dedi.”Benim adım Sare”

Follow

Paylaş