Kimim Ben?

Dokunduğunda hissedemezsin bazen ya da hissettiklerini çözümleyemezsin.

 Bakarsın aynada bazen kendine, boş,  bomboş, ne geçmiş gelir gözünün önüne , ne de gelecek.

 An’da var mısın o bile belli değildir çoğu zaman, öylesine bir boşluk…

Kimin neyin boşluğu, neyle doldurulabilir yeri?

Önce çözümlemek lazım kendini,

Önce demek lazım, ben kimim, neyim?

Varlığımın amacı ne, bir kere buldun mu amacını,

İşte o zaman daha net görünürsün, şifresi çözülmüş tv yayını gibi…

Hem dünya netleşir, hem sen netleşirsin

Belki de kendimize daha çok zaman ayırmamız gerekiyordur

 O kadar çok koşuşturup duruyoruz ki

İş,ev,arkadaşlar,aile, yapılması gerekenler, moda, izlenmesi gereken diziler

 Peki ya biz nerdeyiz?

Trafikte oradan oraya yetişmeye çalışırken o kısacık boşluklarda bile elde telefon, facebook, twitter

Kim ne yapmış, nereye gitmiş, kiminle birlikteymiş?

Bir anlık bir boşluk bile yok zihinlerimizde

Korkuyoruz kendimizle baş başa kalmaktan…

O kadar yabancıyız ki kendimize, olur da ya kendimizle karşılarsak diye

her anımızı dolduruyoruz

Halbuki belki de o boşluğun nedeni budur

Belki de en büyük boşluk kendimizi tanımamızdan kaynaklanıyordur

Belki de o boşluğun gitmesi için biraz kendimizle baş başa kalmamız gerekiyordur

Zihninizde o deli gibi akan trafik aniden durmalı belki de, durmalı ve etrafına bakmalı

Ve sonra aynaya gözlerinin içine…

Hiç kendinle göz göze geldin mi ?

Kendi gözlerini detaylı inceledin mi, güzellik açısından demiyorum anlam açısından

Varlığın neyi ifade, hiç düşündün mü ?

Belki de durmak gerek, durup düşünmek

Çıktığımız yolda bir an etrafımıza bakmak

O yolda başkalarının peşinden koşmayı değil, kendimiz bulmayı öğrenmemiz gerek

Bence o boşluk sadece ve sadece kendimizle kavuştuğumuzda dolacak

Bence ruh eşi denilen şey kayıp benliğimizden, kayıp kendimizden başkası değil.

Follow

Paylaş